فیلم آموزشی اجرای پایدارسازی گود به روش مهار متقابل (استرات)
مراحل اجرای روش استرات (مهار متقابل) ( struts ):
1- نصب اعضای قائم با درنظر گرفتن ریشه گیرداری (میزان تقریبی 20 تا 30 درصد عمق گود) پایین تر از کف گودبرداری. این عمق اضافه به منظور تامین گیرداری انتهای تحتانی پروفیل‌هایی است که در چاهک قرار داده می‌شوند.
2- قراردادن پروفیل مستصیلی، I یا H شکل، مطابق با محاسبات و نقشه‌های اجرایی درون حفره یا کوبیدن سپر و یا اجرای شمع بتنی درجا یا اجرای دیافراگم (بسته به انتخاب نوع عضو قائم)، به طوری که راس عضو قائم کمی بالاتر از آغاز گود باشد.
3- شروع گودبرداری تا کمی پایین‌تر از تراز قرارگیری اولین ردیف اعضای افقی استرات و نصب قیدهای فشاری.
4- اجرای مهار متقابل ( استرات )در نقاط دیگری از ارتفاع پروفیل‌های قائم در صورت لزوم.
5- ادامه گودبرداری و به همین ترتیب نصب اعضای افقی و فشاری مهارمتقابل.
6- استفاده از الوارهای چوبی یا اعضای مناسب دیگر مانند مش و شاتکریت مابین سولجرها.
7- مهاربندی سیستم مهار متقابل (استرات) فوق الذکر در جهت عمود بر سیستم قبلی آن، یعنی در جهت طول گود، به صورتی مناسب.
8- اگر تراز پی همسایه‌های دو طرف یکی باشد، بهتر است در این تراز یک مهار متقابل (استرات) اجرا شود.
مزایای روش استرات (مهار متقابل):
1- سرعت اجرای زیاد در گودبرداری‌های کم عرض
2- هزینه کم نسبت به بعضی روش های متناظر
3- مناسب در تونل‌ها، محل‌های لوله گذاری و کانال‌های کم عمق با عرض کم
4- گودبرداری و پایدارسازی همزمان در روش مهار متقابل ( استرات )
5- اشغال فضای کم در گودبرداری‌های با عرض کم
معایب روش مهار متقابل (استرات)
1- برای گودبرداری‌های عریض (معمولا بیش از 12 متر) در عمق کم، استرات به صرفه نیست.
2- مهار متقابل ( استرات) معمولا برای کارهای موقت است.
3- نسبت به روش میخ کوبی در خاک، فضای بیشتری اشغال میکند.
4- نیاز به تیم طراح و مجری متخصص ژئوتکنیک و سازه در این زمینه دارد.
1- نصب اعضای قائم با درنظر گرفتن ریشه گیرداری (میزان تقریبی 20 تا 30 درصد عمق گود) پایین تر از کف گودبرداری. این عمق اضافه به منظور تامین گیرداری انتهای تحتانی پروفیل‌هایی است که در چاهک قرار داده می‌شوند.
2- قراردادن پروفیل مستصیلی، I یا H شکل، مطابق با محاسبات و نقشه‌های اجرایی درون حفره یا کوبیدن سپر و یا اجرای شمع بتنی درجا یا اجرای دیافراگم (بسته به انتخاب نوع عضو قائم)، به طوری که راس عضو قائم کمی بالاتر از آغاز گود باشد.
3- شروع گودبرداری تا کمی پایین‌تر از تراز قرارگیری اولین ردیف اعضای افقی استرات و نصب قیدهای فشاری.
4- اجرای مهار متقابل ( استرات )در نقاط دیگری از ارتفاع پروفیل‌های قائم در صورت لزوم.
5- ادامه گودبرداری و به همین ترتیب نصب اعضای افقی و فشاری مهارمتقابل.
6- استفاده از الوارهای چوبی یا اعضای مناسب دیگر مانند مش و شاتکریت مابین سولجرها.
7- مهاربندی سیستم مهار متقابل (استرات) فوق الذکر در جهت عمود بر سیستم قبلی آن، یعنی در جهت طول گود، به صورتی مناسب.
8- اگر تراز پی همسایه‌های دو طرف یکی باشد، بهتر است در این تراز یک مهار متقابل (استرات) اجرا شود.
مزایای روش استرات (مهار متقابل):
1- سرعت اجرای زیاد در گودبرداری‌های کم عرض
2- هزینه کم نسبت به بعضی روش های متناظر
3- مناسب در تونل‌ها، محل‌های لوله گذاری و کانال‌های کم عمق با عرض کم
4- گودبرداری و پایدارسازی همزمان در روش مهار متقابل ( استرات )
5- اشغال فضای کم در گودبرداری‌های با عرض کم
معایب روش مهار متقابل (استرات)
1- برای گودبرداری‌های عریض (معمولا بیش از 12 متر) در عمق کم، استرات به صرفه نیست.
2- مهار متقابل ( استرات) معمولا برای کارهای موقت است.
3- نسبت به روش میخ کوبی در خاک، فضای بیشتری اشغال میکند.
4- نیاز به تیم طراح و مجری متخصص ژئوتکنیک و سازه در این زمینه دارد.